„Janina Janicka-Grabowska w swojej twórczości malarskiej koncentruje się na problematyce ciała i cielesności, które artystka konfrontuje z narracją medycyny, biotechnologii i genetyki. Na tym obszarze artystka opisuje kulturowy proces tabuizacji, fragmentaryzacji i fetyszyzacji ciała w kontekście represyjnych systemów reprezentacji, a także w ostatnim czasie odnosi się do tematyki alienacji młodego pokolenia, które w dobie pandemii przenosi większość swojej aktywności do świata wirtualnego.
Artystka w swoim malarstwie odwołuje się także do doświadczeń fotorealizmu, który jednak nie stanowi u niej przedmiotu metakrytycznej refleksji, ale odnosi się do ciała i jego – tak społecznych, jak i intymnych – zwyczajów oraz rytuałów. Niemniej istotnym wymiarem jest także relacja cielesności i jej wizualnych ekwiwalentów w kulturze popularnej”.
Roman Lewandowski
(Kurator wystawy )
